Gusto ko lamang isulat ito upang sa tuwing binabasa ko ay parati kong inaalala. Nagkaroon ako ng realization, today. Isa sa realization ko ay iyong parating ginagawa ni mama para sa akin.
Sa tuwing naggo-grocery si mama kahit sobrang kapos na siya. Parati niya sinisigurado na may Philips Sausage ako. Weird man ang lasa nito, sabi ng karamihan pero bet na bet ko ito. Parati ang kapatid ko ang kasama ni mama sa paggogrocery.
“Nak, 'yong philips sausage ng ate mo,”
She loves me, dahil nanay ko siya sa earth. Concern din siya sa welfare ko na minsan kinaiiritahan ko ng sobra.
I realize, why I need to push myself to someone who didn't even know what I like. To someone who didn't have a strength or courage to change for the Lord and their family. I need a man, who loves me unconditionally which is Lord Jesus.
LORD JESUS keeps helping me to provide everything I need. When I realize how my mother gave everything on me and treated me like a precious gem. I remembered how LORD JESUS loves us. Kilala Niya tayo ng labis sa sarili natin, alam Niya ang halaga natin.
Nothing...
Naisip ko lang.. at sobrang sakit habang iniisip ko iyon.
Mga Komento
Mag-post ng isang Komento